پوست تو
مانند پیاز، پوست شما لایه لایه است. وقتی صحبت از عفونت می شود، معمولاً هرچه عمیق تر باشد، ممکن است بدتر هم باشد. لایه اول (اپیدرم) سلول ها را ایجاد می کند و به شما رنگ می بخشد. دوم (درم) روغن هایی را برای محافظت از پوست و عرق ایجاد می کند تا شما را خنک کند. انتهای عصبی آن به شما کمک می کند تا گرما، سرما و درد را احساس کنید. لایه سوم (چربی زیر جلدی) پوست را به عضلات و استخوان می چسباند و به کنترل دمای شما کمک می کند.
چگونه پوست شما آلوده می شود؟
بریدگی پوست شما – به عنوان مثال از آسیب یا جراحی – ورود میکروب ها را آسان می کند و این می تواند منجر به عفونت شود. ویروس ها، باکتری ها و قارچ ها می توانند باعث ایجاد آنها شوند. باکتری ها موجودات زنده ای هستند که در اطراف شما هستند. بسیاری از آنها برای شما بی ضرر یا حتی مفید هستند، اما برخی از آنها می توانند مشکلاتی ایجاد کنند. ویروس ها ذرات ریزی هستند که فقط در داخل سلول های زنده دیگر می توانند رشد کنند. قارچ ها موجودات زنده ای هستند که از موجودات زنده دیگر تغذیه می کنند.
عفونت های پوستی چگونه درمان می شوند؟
آنهایی که توسط باکتری ایجاد می شوند معمولاً با آنتی بیوتیک قابل درمان هستند، اگرچه برخی از باکتری ها در برابر داروها مقاوم شده و از بین بردن آنها سخت تر است. کرم های دارویی می توانند اکثر عفونت های قارچی را متوقف کنند و روش های مختلفی برای درمان ویروس وجود دارد. پزشک ممکن است داروهای ضد ویروسی را توصیه کند، یا ممکن است لازم باشد رشد پوست را از بین ببرد. در موارد دیگر، علائم شما ممکن است به خودی خود برطرف شوند.
MRSA
استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) یک عفونت باکتریایی است که آنتی بیوتیک ها همیشه متوقف نمی شوند. این می تواند باعث ایجاد آبسه – چرک در بافت شما شود. اگر یکی هم دارید، پزشک ممکن است آن را تخلیه کند و به شما دارو ندهد. افرادی که در بیمارستان یا مراکز دیگری مانند خانه سالمندان بوده اند، به احتمال زیاد به MRSA مبتلا می شوند. کسانی که غالباً با دیگران تماس پوستی دارند مانند کشتی گیران یا کارمندان مراقبت از کودکان نیز می توانند این تماس را بگیرند.
سلولیت
این یک عفونت جدی باکتریایی پوستی است که بیشتر در قسمت پایینی پا اتفاق می افتد، اما ممکن است در هرجایی از پوست شما باشد. این منطقه ممکن است متورم، گرم و لطیف شود. اگر در بافت های عمیق تری قرار داشته باشد و در جریان خون شما قرار گیرد، می تواند بسیار جدی باشد. اگر رگه های قرمز روی پوست، تب، لرز و درد دارید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. در موارد جدی، شما به آنتی بیوتیک تزریقی نیاز دارید.
امپتیگو
این یک عفونت باکتریایی است که در کودکان پیش دبستانی و سنین مدرسه شایع است. این می تواند باعث ایجاد تاول و زخم در صورت، گردن، دست ها یا ناحیه پوشک شود. این اتفاق اغلب بعد از تحریک پوست توسط مشکل دیگری مانند بریدگی، خراشیدن یا بثورات می افتد. می توان آن را با آنتی بیوتیک (به صورت پماد، قرص یا مایع) از بین برد.
ورم مفصلی نکروزان
این عفونت تهدیدکننده زندگی است که به عنوان باکتریهای گوشتخوار نیز شناخته می شود و به سرعت گسترش می یابد و باعث از بین رفتن بافت نرم بدن (عضله، چربی و سایر بافتهایی می شود که عضلات را به استخوان متصل می کند). اگر سالم هستید، سیستم ایمنی قوی دارید و غالباً حمام می کنید یا دوش می گیرید، به احتمال زیاد به آن مبتلا نخواهید شد. اگر آن را داشته باشید، به آنتی بیوتیک هایی که مستقیماً در یکی از وریدهایتان قرار داده شده نیاز دارید.
فولیکولیت
این زمانی اتفاق می افتد که فولیکول ها – پوسته های ریزی از پوست که ریشه موهای شما را نگه می دارند – ملتهب شده و باعث قرمز ، خارش ، سوزش پوست، حساسیت و درد می شوند. این معمولاً توسط باکتری ایجاد می شود، اما قارچ ها و ویروس ها نیز می توانند باعث آن شوند. فولیکولیت اغلب به خودی خود از بین می رود، اما در صورت عدم موفقیت، پزشک ممکن است به شما یک آنتی بیوتیک یا کرم ضد قارچ بدهد.
جوش و کاربنکل
جوش نوعی زخم است که به صورت برجستگی قرمز و لطیف شروع می شود، با پر شدن از چرک دردناک تر می شود و در نهایت می ترکد. این هنگامی اتفاق می افتد که باکتری ها یک یا چند فولیکول مو را آلوده می کنند، اغلب از طریق بریدگی یا نیش حشرات وارد می شوند. کربنکل خوشه ای از جوش های زیر پوست شما است. یک پارچه گرم در منطقه معمولاً برای تسکین درد و کمک به تخلیه جوش کافی است، اما اگر بزرگ باشد، پزشک ممکن است یک برش کوچک ایجاد کند تا مایعات خارج شود.
جوش تناسلی
این امر معمولاً با زخم های ناحیه تناسلی در مردان و زنان در ارتباط است که ناشی از نوعی ویروس تبخال است . هنگامی که آلوده شدید، ویروس در بدن شما باقی می ماند، اما همیشه باعث ایجاد زخم نمی شود. پزشک می تواند برای کنترل شیوع، دارو به شما بدهد. این مسری است، بنابراین هنگام شیوع نباید رابطه جنسی برقرار کنید. در صورت انجام این کار، به شریک زندگی خود بگویید و از کاندوم استفاده کنید تا احتمال انتقال آن کمتر باشد.
زخمهای سرد
ویروس هرپس نوع 1 باعث این موارد بر روی لب ها یا دهان شما می شود و می تواند دردناک و شرم آور باشد. اکثر افراد در دوران کودکی با تماس با افرادی که به این ویروس مبتلا هستند، به این ویروس مبتلا می شوند. ویروس در بدن شما باقی می ماند و ممکن است در صورت بیماری، اضطراب یا خستگی زخم ایجاد شود. آنها معمولاً خود به خود از بین می روند، اما داروهای تجویزی می توانند به کنترل شیوع کمک کنند.
ابله مرغان
این ویروس کل بدن شما را تحت تأثیر قرار می دهد و عمدتا به دلیل بثورات خارش دار شناخته می شود. بیشتر اوقات، در عرض یک هفته از بین می رود. بسیار مسری است، بنابراین اگر آن را دارید، در خانه بمانید و تا زمان از بین رفتن استراحت کنید. به محض ابتلا به آبله مرغان، دیگر به آن مبتلا نخواهید شد، اما ممکن است در اواخر زندگی شیوع زونا داشته باشید – بثورات دردناک و خارش دار. با واکسن ها احتمال ابتلا به آبله مرغان و زونا کمتر می شود یا در صورت ابتلا به یکی از آنها کمتر بیمار می شوید.
Molluscum Contagiosum
این ویروس باعث ایجاد تودهای پوستی صاف، محکم و دارای گودی در مرکز می شود و شما آن را از طریق تماس با افرادی که به آن مبتلا هستند یا چیزهایی که لمس کرده اند به دست می آورید. زخم های خارش دار و دردناک می توانند تقریباً در هر نقطه از بدن ظاهر شوند – به اندازه یک سر سوزن یا به اندازه پاک کن مداد. آنها معمولاً طی 6 تا 12 ماه ناپدید می شوند، اما ممکن است پزشک به شما کرم بدهد یا درمان های مطب را پیشنهاد دهد که گره ها را منجمد یا خراش می دهد.
درماتوفیتوز
این عفونت قارچی باعث ایجاد بثورات قرمز، خارش دار، حلقه ای شکل در لایه بالایی پوست شما می شود. این می تواند در هر نقطه از بدن شما نشان داده شود و بسیار مسری است. انواع مختلفی از قارچ ها می توانند باعث این بیماری شوند و همه در اطراف شما هستند. آنها می توانند روی پوست شما و همچنین روی زمین، میزهای پیشخوان، لباس، حوله و روتختی زندگی کنند. تعدادی از کرم ها، اسپری ها و قرص های ضد قارچ می توانند از شر عفونت خلاص شوند، اما گاهی اوقات در مناطق مشکل برمی گردد.
Athlete’s Foot
همین نوع قارچ ها که باعث ایجاد کرم حلقوی می شوند نیز می توانند باعث این امر شوند. اغلب در پایین پاها و بین انگشتان پا، جایی که تاریک و مرطوب است، خود را نشان می دهد. باعث خارش، خشکی و ترک خوردگی آنها می شود و گاهی باعث خونریزی می شود. بسیاری از کف اتاق های رختکن در آن پوشانده شده است، بنابراین در سالن بدن سازی از تلنگرهای لاستیکی استفاده کنید – و آنها را مرتبا تمیز کنید. پاها را تمیز و خشک نگه دارید تا دیگر برنگردد.
انگل های پوستی
موجودات ریز می توانند در پوست شما فرو رفته و تغذیه یا تخمگذاری کنند، که می تواند باعث قرمزی، تحریک و خارش پوست شود. شپش انگلی خصوصاً در کودکان انگلی است. آنها روی پوست سر تأثیر می گذارند و به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل می شوند. انگلهای پوستی دیگر مایت ها (گال) و کرم قلاب دار هستند که “فوران خزنده” نامیده می شوند. کرم ها، لوسیون ها یا شامپوهای خاص می توانند از شر آنها خلاص شوند و اغلب باعث مشکلات طولانی مدت نمی شوند.
